Neden biliyor musunuz?...
İstanbul'da yaşayan bir Ankara'lı olarak bize gelen misafirlerimiz genelde yatılı oluyor. Bu nedenle evimizde bir tane misafir yatak odası vardır.
Geçenlerde çalışma odası ile misafir yatak odasını değiş tokuş edelim dedik. Daha küçük bir odaya aldığımız misafir yatak odasını süslemek için de ufak tefek birşeyler alıp bunları bir heves yerleştirdim. Benim bu heyecanıma Prenses'de katıldı elbette ve heyecanla odanın içinde zıplayıp durdu (ki bu Prenses için son derece şaşırtıcıdır çünkü kendisi günün 23,5 saati uyuyan uyuşuk bir kedidir!...).
Her neyse sonraki günler eşimin uyarısıyla fark ettim ki, bizim Prenses misafir yatak odasından dışarı çıkmıyor. Yemek ve tuvalet ihtiyacını hemen giderip doğruca bu odadaki yatağa dönüyor ve yatağın en ortasına uzanıp başlıyor horlamaya...
Geceleri benim ayak ucumdan başka yerde yatmayan Prenses 1 haftadır yanımıza uğramıyor.
Yani anlayacağınız bizim tatlı Prenses'imiz yeni düzenlediğim misafir yatak odasını kendisine yaptığımızı zannediyor!...
Yatılı misafirimiz geldiğinde ne yapacağız bakalım :)
10 yorum:
Sevgili Damla hanım,
Ne kadar şirin bir kediniz var.
Siyam kedisi midir?
Sevgiler,
Güler Atabek
Merhaba Güler,
evet Prenses'imiz Siyam cinsi...
Ne diyelim? Bize uyar... size geldigimizde böylelikle bir kedi ile yatma hevesimizi gidermis oluruz.Ama cok horuldarsa gece kovarim bak ha......
Yok yok hiç horlamıyor, keyiften gırlıyor ama bir süre sonra susuyor.
Sizinkiler sevdirmiyor ama bizim ki de epey yılışık oldu Serapcım!... Kendisini sevdirmek için sürekli önümüze atlayıp, sırtüstü yatıyor.
Damla hanım,
Yengemin de bir kedisi var.Özel
bir kutunun içinde kumu var.İhtiya-
cını orada görüyor.Siz eğitmediniz
mi?
Sevgiler,
Nihan Baklıkçı
Sevgili Nihan,
herhalde bir yanlış anlama oldu. Bizim kedimiz de bize geldiği (5 haftalıktı) günden beri kumundan başka yere ihtiyacını yapmıyor. Sanırım cümlemi yanlık kurmuşum:( Benim demek istediğim "...yataktan, yemek ve tuvalet ihtiyacı haricinde kalkmıyor..." du.
Sevgiler
Damla hanım benimde şirinmi şirin bir van kedim vardı. Onu bu yaz kaybettim.Çok üzüldüm birtürlü unutamıyorum.1994 ten beri bizimleydi.Çok asil bir hayvandı.Beni çok etkilemişti.
sayfamda resmi var.Bakmak isterseniz buyurun.Çok sevinirim.
Anlattım onu sayfamda uzun, uzun.
sevgilerimi yolluyorum.neriman.
daimamutfak.bolgspot.com..
Merhaba Neriman,
sayfana gidip yazını hemen okudum. Ne güzel anlatmışsın kedinin huyunu. Benim kedim de kime nasıl davranacağını bilen kedilerden. İnsan kaybedince çok üzülüyor belki ama yaşarken verdikleri huzur ve sevgi de başka birşey değil mi?
Sevgiler
Çok şirin gerçekten, bir arada yaşadığınız için, her hareketini, her bakışını, güzelce yorumlamışsınız. Ne güzel bir sevgi. Bizlere çok mutluluk veriyorlardeğil mi? . Sevgiler..
Merhaba Feyhan,
gerçektende bize mutluluk veriyorlar:)
Sevgiler...
Yorum Gönder